[2020] [Blog Deweloperski] Pociski powietrze-powietrze naprowadzane półaktywnie

W aktualizacji Ognisty Deszcz do War Thunder dodano zupełnie nowy, zaawansowany technicznie typ uzbrojenia - kierowane pociski powietrze-powietrze z głowicą naprowadzającą półaktywnie (SARH). Dziś omówimy aspekt techniczny nowego uzbrojenia zaprojektowanego specjalnie dla doświadczonych weteranów War Thunder.

Co to za pociski?

Nowe, półaktywnie naprowadzane pociski radarowe działają na podstawie sygnału, który jest w sposób ciągły emitowany przez radar samolotu gracza i odbijany od celu. Taka technologia zapewnia uzbrojeniu szereg zalet w porównaniu z pociskami naprowadzanymi na podczerwień. Po pierwsze, pociski SARH mogą pochwalić się niemal wszystkimi aspektami, pozwalając graczowi na atakowanie wroga praktycznie z dowolnego kierunku, nawet od frontu - czego nie potrafią pociski naprowadzane na podczerwień. Z tego samego powodu zasięg pocisku został znacznie zwiększony, co oznacza, że zasięg lotu jest ograniczony wyłącznie przez radar samolotu i poziomu wykrywania przez głowicę pocisku. W wielu przypadkach zasięg wystrzeliwania przekracza nawet zasięg kontaktu wzrokowego z celem! Co więcej, pociski SARH nie są narażone na działanie słońca i mogą być wystrzeliwane nawet przy silnym zachmurzeniu.

Brzmi świetnie, prawda? Cóż, pamiętaj, że te pociski mają też kilka wad. Z jednej strony musisz nieustannie śledzić cel za pomocą radaru, aż pocisk trafi, co uniemożliwia wykonywanie ostrych manewrów. Z drugiej strony, półaktywnie naprowadzane głowice mogą być zakłócane przez sygnały odbijane od powierzchni Ziemi - coś, co trzeba mieć na uwadze podczas wystrzeliwania pocisku. Ponadto, jeśli twój przeciwnik ma RWR, może zauważyć, że na jego ogonie jest pocisk, ponieważ może wykryć sygnał radaru.

Jak wystrzeliwane są te pociski?

Ponieważ pociski SARH są w stanie namierzyć cele znajdujące się poza zasięgiem widzenia pilota, oszacowanie odległości do celu może być trudne. Uzbrojenie tego typu ma określony zasięg operacyjny, który można zdefiniować jako odległość minimalna, aby pocisk był naprowadzany na cel i maksymalnym zasięgiem pocisku przy aktualnych parametrach ruchu samolotu gracza i celu. Ta strefa różni się dla każdego modelu pocisku.

Minimalna odległość odpalenia pocisku jest determinowana przez parametry podane niżej:

Czas po którym pocisk zacznie być naprowadzany w stronę celu. Na przykład, pocisk P-3P zaczyna podążać za celem po 0,5 sekundy po wystrzeleniu, a pociskom AIM-7D/E zajmuje to około 2 sekundy.


Czas jaki musi upłynąć po wystrzeleniu aby głowica została uzbrojona.


Manewrowość każdego konkretnego modelu pocisku. Na przykład, jeśli przeciwnik leci bezpośrednio w kierunku samolotu gracza lub od niego, okno czasowe manewrowania pocisku będzie minimalne, natomiast jeśli trajektoria ruchu samolotu przeciwnika jest prostopadła do samolotu gracza, okno czasowe będzie największe.

Każdy pocisk również ma ograniczony zasięg jaki może przelecieć, a to zależy od:

Aerodynamiki, ilości paliwa oraz mocy silnika danego pocisku.


Wysokości lotu samolotu gracza - im wyżej się znajduje, tym większy zasięg lotu pocisku.


Wysokości lotu samolotu przeciwnika - odpowiednio, im wyżej, tym krótszy zasięg lotu Twoich pocisków.


Prędkości samolotu gracza i przeciwnika, a także kąt, pod jakim samolot przeciwnika porusza się w stosunku do gracza - jeśli lecą w przeciwną stronę, maksymalny zasięg jest znacznie zmniejszony.

System kontroli uzbrojenia oblicza wszystkie wyżej wymienione parametry i pomaga graczowi zidentyfikować potencjalny moment odpalenia pocisku - minimalne i maksymalne zasięgi odpalenia pocisku pojawią się jako małe znak po prawej stronie wskaźnika, jeśli używany jest prostokątny układ współrzędnych(B-Scope) i jako łuki, jeśli radar wykorzystuje system biegunowy.

Ponadto pilot ma do dyspozycji wskaźnik wektora prędkości celu. Znajdziesz go tuż pod kwadratem oznaczającym namierzony cel. Jeśli wektor prędkości celu zmienia się w bok, wskaźnik boczny pokaże jego prędkość, a wskaźnik pionowy - kierunek, w którym porusza się względem gracza (jeśli wskaźnik jest skierowany w dół, to oznacza, że cel leci w kierunku gracza, a jeśli w górę to w przeciwnym kierunku).

Nie oczekuj, że „inteligentne” uzbrojenie wykona całą ciężką pracę za Ciebie - jeśli cel zmieni prędkość lub kierunek po wystrzeleniu pocisku, może nie trafić w cel. Poza tym podczas śledzenia celu pocisk może być zdezorientowany przez sygnały odbijane od ziemi. Istnieje taka możliwość, jeśli namierzany jest cel znajdujący się niżej niż samolot gracza (w tym przypadku przeciwnik znajduje się poniżej linii horyzontu). Powoduje to odbijanie się fal radiowych od ziemi, co może uniemożliwić głowicy namierzenie celu. Dodatkowo istnieje jeszcze większe ryzyko wystąpienia tego zjawiska podczas wystrzeliwania pocisku na małej wysokości, ponieważ radar samolotu i głowica pocisku odbierają sygnały ze wszystkich stron odbite od powierzchni Ziemi, co może spowodować utratę celu. Aby upewnić się, że nie napotkasz tych problemów, namierz cel i wystrzelić pociski, kiedy znajdujesz się poniżej namierzonego celu.

W jaki sposób pociski SARH naprowadzane są na cel?

W przeciwieństwie do pocisków naprowadzanych na podczerwień, pociski z półaktywnym naprowadzaniem namierzają cel oraz obliczają zasięg oraz śledzą prędkość celu. W ten sposób pocisk nigdy nie zostanie rozproszony przez inne cele w strefie wykrywania odbitego sygnału radiowego, jednocześnie ignorując część sygnały odbite od powierzchni ziemi i wody. Głowica jest tak samo efektywna, niezależnie od tego, czy używany jest sygnał impulsowy, czy ciągły. Jednak każdy pocisk ma własną charakterystykę lotu, w zależności od trybu namierzania i ważne jest, aby wypróbować je przed bitwą, aby jak najlepiej je wykorzystać.

Podczas namierzania przeciwnika sygnałem pulsacyjnym, kierowana głowica trafi cel biorąc pod uwagę jego odległość - w ten sposób działają pociski P-3P, Matra R.530 i inne. Ten tryb pozwala pilotowi namierzyć pożądany cel i wystrzelić w niego pocisk, ignorując inne możliwe cele i sygnały odbijane od powierzchni Ziemi, które odbijają się w odległości innej niż odległość do celu, na który namierzony jest pocisk. Oprócz tego możesz namierzyć wybrany cel przed wystrzeleniem pocisku. Podczas namierzania celu pociskami naprowadzanymi półaktywnie w trybie pulsacyjnym należy pamiętać, że trafienie celu znajdującego się poniżej linii horyzontu lub na małych wysokościach może być problematyczne. Aby mieć większą pewność, że pocisk dotrze do celu, celuj w przeciwników na średnich i dużych wysokościach - i tylko wtedy, gdy znajdują się na twojej wysokości lub nad tobą. W wypadku, gdy odległość między tobą a celem jest mniejsza niż wysokość lotu twojego samolotu, możesz zapomnieć o sygnałach odbijających się od ziemi - w takich warunkach pocisk z pewnością namierzy i trafi cel.

Pociski takie jak amerykański AIM-7D/E, śledzą cel na podstawie jego prędkości przy użyciu efektu Dopplera, namierzając cel ciągłym lub impulsowo-dopplerowym sygnałem radarowym. W tym konkretnym przypadku głowica ignoruje wszelkie cele i sygnały odbite od powierzchni ziemi w ustalonym kierunku z różnymi wartościami prędkości. Wady takiej technologii obejmują brak możliwości namierzenia celu przez głowicę przed odpaleniem pocisku, problemy z namierzaniem celu poruszającego się prostopadle do kierunku ruchu twojego samolotu oraz zmniejszenie zasięgu namierzania podczas ścigania celów oddalających się od ciebie. Aby namierzyć cel, pocisk musi przebyć co najmniej 1–2 kilometry od wyrzutni, co czyni go bezużytecznym w walce na małych dystansach. Pociski te są najbardziej skuteczne przeciwko przeciwnikom kierującym się w twoją stronę, a także przeciwko uciekającym celom znajdujących się na średnich lub dużych wysokościach - w tym przypadku głowica nigdy nie będzie rozproszona przez sygnały odbite od powierzchni Ziemi.

Pamiętaj, aby dokładnie przetestować swoje uzbrojenie w różnych scenariuszach bojowych i zostać współczesnym ekspertem wojennym - w końcu „inteligentne” uzbrojenie jest bezużyteczne bez inteligentnego pilota!

Zespół War Thunder